U wrót Federacji...

Miałem napisać "Na ziemiach Federacji" (Rosyjskiej oczywiście), ale w sumie to nie opuściliśmy ziem Sojuszu (Północnoatlantyckiego).
Piękna wycieczka fantastyczną ścieżką rowerową, zwaną "Promenadą brzegiem Morza", przez całą długość Mierzei Wiślanej, najpierw do granicy Polski, EU i NATO, a potem w drugim kierunku zobaczyć Ujście Królowej z Polskich Rzek (Wisły). Tym sposobem byliśmy u jej źródeł pod Baranią Górą w Beskidzie Śląskim, a teraz zobaczyliśmy także jej koniec gdzie wpada ona do Bałtyku.
Jak uwielbiam Góry, Góry, Góry.... i jeszcze więcej Gór i zawsze mam problem, że "żal urlopu nie-na-Góry"... to zakochałem się w tej Promenadzie. Jak dla mnie jedna z najpiękniejszych tras rowerowych w Polsce, a Ujście - ha, to punkt iście Jaszczurowy, zwłaszcza nocą.
Super było także odnaleźć ślady nie-takiej-dawnej-historii (raptem 101 lat) czyli poszukać po nadmorskim lesie kamienia granicznego pomiędzy Prusami Wschodnimi a Wolnym Miastem Gdańsk.

Promenada brzegiem Morza


1914 - 1918
"Europa się wędzi niby łosoś królewski
W dymie gazów bojowych wbita na złoty hak;
Żre się kucharz francuski z szefem kuchni niemieckiej
Z ryby tak smakowitej co przyrządzić i jak.
Żaden stary się przepis nie wydaje jej godny,
Tak czy siak, trzeba będzie rybę przeciąć na pół,
Już rozpruto podbrzusze, płynie z głębi jam rodnych
Czarny kawior narodów politykom na stół..." (Jak ktoś nie zna, to całość TUTAJ)

Na sami powiedzcie, czy to nie jest piękna droga...

Klimatyczne wiaty przy drodze, acz ja zamiast tych nieczytelnych 3 kresek wpisałbym tu po prostu Równania Maxwell'a (było by jednoznacznie, że chodzi o światło) :D

Klasa ścieżka!!!

Zbliżamy się do Ziem Federacji...  no co, chcieliśmy zobaczyć te osławione Iskandery

No i zamknęli nam drogę, co my NATO :)

A tak to wygląda na plaży - potężny pas ziemi niczyjej (granica ros jest jakieś 500-600 metrów dalej).

Ruscy mają jednak większe fale, ewidentnie :)

Naprawdę urokliwa to droga... no naprawdę zakochałem się

No nie ma bata, muszę to kiedyś przejechać jeszcze (kilkadziesiąt) razy !!!

Takie tam kolorki :D :D :D

Więcej kolorków :D

:) :) :)

Tuż przed Ujściem - widok w bok:

Prawie u kresu Wisły. Jeszcze parę metrów (po lewej to końcówka ujścia, po prawej to Bałtyk)

Trochę brakło nam dnia, ale z drugiej strony ostatnie promienie światła i klimat tego miejsca po nocy... no istny Jaszczurowy punkt.

ZAMEK - Zabudowa mieszkalna jednorodzinna :)

Mocny dzień, bo pękło ponad 1000 przewyższeń... a miało być płasko. No dobra nie miało być, bo to miejsce nazywane jest Kaszubską Szwajcarią.
Łąki, łąki, łąki... i podjazdy.
Na wejściu zaczęliśmy od najwyższego "szczytu" (raczej punktu) województwa Pomorskiego - WIEŻYCA.
Potem trochę sponiewierał nas czarny szlak, aż dotarliśmy do Rezerwatu "Jar rzeki Raduni".
Pisało o nim, że to bardzo trudny terenowy szlak... jak to z jarami bywa. No i skończyło się wariantem "na rympał" z noszeniem rowerów.
Potem lokalny "Park Doświadczeń" i na koniec Zamek. Tzn. domek jednorodzinny.
To co zobaczycie na zdjęciach to jest... kosmos. Gość to budował na "pozwoleniu na budowę na dom jednorodzinny" i zrobiła się kosa z Nadzorem Budowlanym.
Całą lekko komiczną historię, może przeczytać TUTAJ
Pamiętajcie, Polska w dużych dawkach to mocny towar :D

Wieża na Wieżycy :)

My jak zawsze pod prąd... znowu to wyszło przypadkiem...

Tym razem zgodnie z strzałką, ale tak jakoś trochę niekomfortowo się zrobiło :)

Wieżyca z oddali :)

JARY, to lubię :)

Zaczyna się :)

Klasyk :)

"IDĘ DOŁEM, A TY GÓRĄ, jestem Słońcem, Ty wichurą..." (jak ktoś nie zna tej jednej z najlepszych górskich piosenek to TUTAJ)
I tak też było: ja przy rzeczce, Szkodnik po korzonkach :)

Szkodnika zawsze ciągnie do PKP :)

Pięknie tu jest

Zabawy z incepcją :)

Domek jednorodzinny :)

Miał gość rozmach :)

Wieże są wypass :)

Zdjęcie z bramy wjazdowej na zamek... tzn. do domku jednorodzinnego :)

Polska w dużych dawkach...srogi towar :)

Po Jarze Rzeki Raduni postanowiliśmy trzymać się szlaków i dróg... no i co to dało? Niesamowity jest ten znak tutaj :D

"Klotzen, nicht kleckern..."

...czyli po niemiecku "Walić, nie stukać".
Jeśli ktoś nie zna kontekstu, to ten cytat może wydać się śmieszny. Ci którzy wiedzą o co chodzi, raczej nie uznają tych słów za śmieszne, gdyż były one podstawą doktryny wojskowej, która w latach 1939-1942 rzuciła na kolana właściwie cała Europę oraz Północną Afrykę (zatrzymując się dopiero u wrót Kaukazu i Egiptu oraz na rzece Wołdze).
To słowa Generała Pułkownika Heizna Guderiana, jednego z głównych twórców idei Bliztkrieg'u. To właśnie jego wizja nowoczesnej wojny pozwoliła sformować pierwsze Dywizje Pancerne, które potem na zasadzie "walić, nie stukać", uderzały punktowo dużą koncentracją czołgów i przełamywały linie kolejnych europejskich armii... a my odwiedziliśmy pozostałości jego wilii w Prusach Wschodnich.
W sumie to naprawdę niesamowite miejsce - BORNE SULINOWO. Najpierw baza Wehrmachtu, a potem aż do 1992 roku baza Armii Czerwonej na ziemiach Polski. 
Dawne niemieckie budynki Rosjanie szybko zagospodarowali na swoje potrzeby, tworząc miasto, które nie istniało właściwie na żadnych mapach - była to tajna lokalizacja. Poczytajcie o tym choćby tutaj jeśli nie znacie tego miejsca. 
Obecnie można je zwiedzić a także zobaczyć opuszczone bloki mieszkalne, tuz obok w Kłomino, gdzie zakwaterowani byli żołnierze Armii Czerwonej.
To także jedno z kilku miejsc w Polsce, gdzie stacjonowały wyrzutnie broni nuklearnej podczas Zimnej Wojny - o czym nie każdy dzisiaj wie.
Znajduje się tutaj także cmentarz żołnierzy Radzickich... robiący z jednej strony upiorne a z drugiej strony niesamowite wrażenie, ponieważ pełen jest starych maskotek...
To także tereny obozów jenieckich z czasów Operacji "Barbarossa" , gdzie na skutek zbrodniczej polityki III Rzeszy życie z powodu celowego głodu, zimna i chorób straciło tysiące osób...


Misiek...

...





Kasyno oficerskie Werhmachtu

Nie wiem jak Wy ale ja mam nieodparte skojarzenie z Bramą Brandenburską

"Jeśli czołgi przejdą, zwycięstwo jest pewne..."

Takie zdjęcia robią wrażenie

To także piękne okolice

I fajne drogi :)

No tak, gdzie nas mogło zanieść...

Lasy, lasy, lasy

Zabytkowy jaz

Cmentarz jeniecki... "Brzozo wędrowna, czemu się śnisz i tak Cię zrąbią dla mnie na krzyż..." (jak ktoś nie zna, to TUTAJ)

Rzeczywiście tereny niebezpieczne :)

Pisali aby nie wchodzić :)

k***a, mieli rację... :)

Szkodnik nuklearny :)

Opuszczone bloki w Kłomino

Dzień dobry, wyjdzie Szkodnik na pole? :D 

Gdzie Diabeł mówi dobranoc :)

Wyobraźcie sobie, że to wszystko są wrzosy. Wiecie jak to wygląda we wrześniu?
W wiecie skąd tu wrzosy? To dawny poligon, las rozjeżdżony przez czołgi. Najpierw Deutsch Afrika Korpse Rommla, a później przez ruskie T-34

(Iście) Piekielny Szlak

Nazwa na mapie "Szlak piekielny" oznacza, że na pewno prędzej czy później się tam pojawimy.
Dla niekumatych piekłem często nazywane są grupy leśny głazów. Zwykle zostawił je tu Czort, wiecie niósł je przez las aby zniszczyć jaką wieś, ale kur... zapiał i zaczęło świtać.

- Siema Diablo, widzę że znowu tachasz jakiś kamerdolec. Byłoby szkoda, gdybym zapiał i zaczęło świtać, prawda? - Kur VI Złośliwy

No ale wracając do tematu, ubrani w nasze nowe koszulki Santa Cruz'a ruszmy w województwo SantaCruz'kie (przypadek? nie sądzę! :D :D :D) aby przejechać Lasy Suchedniowskie i ich Piekielny Szlak. Wpadniemy też z wizytą do Bartka oraz posiedzimy na(?) Altanie czyli najwyższym punkcie województwa mazowieckiego - a co!? takie granice można przekraczać :)
W teren ruszamy silną ekipą, bo wraz z Kamilą, Filipem i Lenonem, acz nie obędzie się jednak bez strat po drodze. Tak bywa gdy rzuca się wyzwanie samemu Diabłu..

W planie było nabić grubo ponad 100 km, ale teren zweryfikował nasze plany. Jak część z Was wie, nie poruszamy się tylko leśnymi autostradami (którymi zwykle wiodą szlaki rowerowe), ale lubimy szlaki piesze i ścieżki dydaktyczne - tak aby poznać teren dogłębnie. Okazało się, że szlaki są tutaj dzikie... naprawdę dzikie. Zaskoczyły nas brakiem przejezdności, błotem, wiatrołomami. Powiem Wam tak: na powrocie fragment, który przejechaliśmy w około 30 min, szlakami pieszymi (i bez nich...) robiliśmy 4 godziny. Nie oznacza to, że nie bawiliśmy się dobrze. Wręcz przeciwnie (no może nie wszyscy są takiego zdania...), niemniej klimat zrobił się mocno Jaszczurowy.
Najpierw zielony szlak przez bagna i tekst wycieczki "jeszcze jakieś 600 metrów". Mówiłeś to cztery "600 metrów" temu !!! :D   
Potem droga w budowie i niesamowite błoto (jak nigdy to *ja* stałem na stanowisku aby objechać ten fragment inną drogą, ale jako że zwykle jestem z tych co krzyczą "ani kroku wstecz!" i to  nawet jak brodzimy po kolana w bagnie, to nie jestem traktowany jako głos rozsądku. Zostałem przegłosowany i ruszyliśmy drogą, która była najkrótszą pod kątem odległości... i naprawdę długą pod kątem czasu... (prawie) wprost do Bramy Piekielnej
Potem sam "Piekielny", a tam to nawet więcej bagien i wiatrołomów... później podjazdy i to mocniejsze niż się tego spodziewaliśmy oraz przepiękny (serio), ale cholernie trudny niebieski szlak przez kolejne bagna: fantastyczne zielone mchy, pod którymi chlupało aż miło. Na koniec dnia kolejne, prześliczne "Piekło" z wielkich głazów i powrót w deszczu, bo wraz ze zmierzchem przyszedł i opad. Przy aucie byliśmy o 22:30 (z Zagnańska do Krakowa jest jakieś 2 godziny drogi), a wstępnie zakładaliśmy powrót do Krakowa na 20:00.
Coś chyba nie pykło :D 
Dlatego też Kamila i Filip musieli opuścić nas w połowie wycieczki. To właśnie Oni musieli wcześniej wracać i mimo, że przez Bramy Piekielne przeszliśmy w piątkę, to do samego serca Piekła dotarliśmy już tylko w trzy osoby.

Z wizytą u Bartka :)

W drogę :)

Kapliczka będąca jednocześnie budką dla ptaków - rewelacja :D

Jeszcze jest przejezdnie :)

"This is where the fun begins" cytując pewnego Mistrza (Jedi)

Trochę tu zarosło :)

Prawdziwy zielony szlak, czyli jak zawsze na "zielonych" --> Susza w całym kraju, ale na zielonym utonęły dzisiaj już 3 osoby :D 

Jest i PIEKIELNY !!!

Droga w budowie - mówiłem, aby tędy nie jechać... na zdjęciu wygląda w miarę, ale to wszystko było LEPKIE i to tak "w piździec" centisztoksów !!!

Narzekałem na lepką drogę, prawda? Już nie będę...

Tak, to nadal na szlaku :)

Szkodnik na Bramie Piekielnej. Szkodniku, ten sprzęt trochę kosztował... nie chciałbym się jednak nad tym rozwodzić, więc go nie upuść !!!

Jak to pisał Dante:
"Na odrzwiach bramy ten się napis czyta
O treści memu duchowi kryjomej..." 
a napis ten brzmi POMNIK PRZYRODY :)

Kilka godzin później: Altana - czyli najwyższe wzniesienie województwa mazowieckiego :)

Po mazowieckim szczytowaniu lecimy dalej :D

Chlupiący mech na niebieskim - jedno z bardziej urokliwych bagien :)

Dowód na to, że to nadal szlak, a nie wariant z dupy :D

Czasem nie trzeba było przedzierać się wpław... czasem :)

Szkodnik goes to Hell :)

Klimatyczna miejscówka :)

Piekielnie dobre podpychy :D

W powrotnym pędzie - zdarzały się dobre drogi... w deszczu :)

Czerwony nadal nie chce współpracować :)

Zadowoleni i szczęśliwi... że to już koniec :D

Jasień

Kolejna wyprawa w Beskid Wyspowy czyli... somewhere over the rainbow (co jest potwierdzone zdjęciem)!
Jedna wyprawa - trzy góry :)

Na niebieskim szlaku...

Szlaki, szlaki, szlaki... uwielbiam ich oznaczenia :)

Tą drogę to znam na pamięć. Pamiętam jak to były kamerdolce a nie autostrada :)

Szlaki rowerowe, które nie boją się pchania roweru. A o to przecież chodzi :)

Szkodnik na polance i mucha, co się wpieprzyła w kadr :)

Pierwszy z dzisiejszych szczytów

Takie tam sinusy w tle :)

Przy kapliczce w prawo :)

Drugi szczyt :)

Zielone wzgórza nad... Szczawą i Lubomierzem :)

Zoom na mój ukochany Gorc :)

Trzecia z gór - cel dzisiejszej wyprawy :)

Somewhere over the rainbow... where's miGOLD?

Drogi, drogi, drogi... :)

"Pocztówka z Beskidu" :)

Długa jest droga do Pokoju...

Długa jest droga do Pokoju i prowadzi przez nieprzebyte lasy czyli Strobrawski Park Krajobrazowy. Tak! W końcu udało mi się dorwać mapy tych terenów. Planowaliśmy tą wycieczkę od dawien dawna... a dokładniej od pewnego Tropiciela, który się tu rozgrywał (czasy bez relacji z rajdów...ech) Szkoda, bo była to jedna z lepszych edycji i ten punkt "Ruiny Labiryntu" - yes, yes, yes! Musieliśmy to zobaczyć raz jeszcze i tym razem za dnia.
Kolejne lasy idą pod koła i wraz z Kamilą i Filipem wyruszamy "pokręcić" się po terenach tego Parku Krajobrazowego.
Głównym celem wycieczki jest Pokój - ale nie ten na świecie, ten w lesie!
A w nim Elizjum i inne atrakcje, no ale sami zobaczcie.

I znowu w lesie...

...cały dzień :)

Kiedy "Będzie dobrze"? JUŻ BYŁO !!!

Lokalne stanowiska ogniowe :)

Ruiny "Wilczej Budy" - dawnej karczmy. Idealne miejsce na lampion, nieprawdaż? Szkoda tylko, że ludzie to debile i muszą się tym (po)pisać...

Gdzieś pośród nieprzebytych lasów :)

W dzikim pędzie do Pokoju - widok w przód :)

W dzikim pędzie do Pokoju - widok w tył :)

Tzw. Romantyczne Ruiny :)

"In the jungle, the mighty jungle
The lion sleeps tonight..." :)

Elizjum - na Tropicielu "Ruiny Labiryntu". To jest całkiem spore w środku i ma sporo zakrętów :)

"The sanctity of this place has been fouled" - pamiętacie tą klasykę?

Dalej poszli pieszo?

Forsowanie wału (Jeziora) Turowskiego :D

No niezły wałek...

Stary czerwony szlak :)